منبع شناسی
بـدون شـک (ننوشـتن) بهتـر از (غلـط نوشـتن) اسـت. وقتـی مـا میخواهیـم دربـاره
موضوعی مطالبی بنویسـیم بسـیار مهم اسـت که به منابعی رجوع کنیم که در درسـتی
آنهـا مطمئن هسـتیم. شـناخت (درسـتی منابع) فرآیندی اسـت کـه به دانـش و تجربه
بالایـی نیـاز دارد. بـه همین دلیل مطالعه بیشـتر و تکـرار، میتوانـد تجربه مـا را در این
زمینـه افزایـش دهـد و بـه شـناخت مـا از منابـع مختلـف کمـک کنـد. نکتـه بعـدی آن
اسـت کـه در هـر حـوزه از علم، منابع معتبـر متفاوت اسـت. به طور مثـال یک کتاب
زیست شناسـی که توسـط یک پژوهشـگر برتر در این حوزه نوشته شـده است، میتواند
مرجـع و منبـع خـوب و معتبری بـرای فعالان این حوزه باشـد. امـا اگر در بخشـی از این
کتـاب بـه ضـرورت پیرامـون ستاره شناسـی مطالبی نوشـته شـد، ایـن کتـاب نمیتواند
مرجـع یا منبع معتبـری برای ستاره شناسـان باشـد.
بـه طـور کلی میتـوان برای نگارش یک مطلب و بررسـی درسـتی اطلاعاتی کـه در آن
منتشـر میکنیـم، به این چند نکتـه در منابع خـود دقت کنیم:
1.مقاله دانشـگاهی که در مجالت علمی به چاپ رسـیده اسـت که فرآیند ویراسـتاری
و داوری مشـخصی دارند و یا نویسـنده آن مقاله فرد معتبر و شناخته شـده در آن حوزه
است.
2. شـما مطلبی را مسـتقیما از فرد یا مسـئولی شـنیده یا دیدهاید که با موضوع انتخابی
شـما درگیر اسـت. مثال ویدئوی سـخنرانی کارشناسـی را مشـاهده میکنید کـه در یک
تحقیق علمی مسـئولیت مهمی داشـته است.
3.مرجع مطلب شما نشریه، وبسایت یا رسانه رسمی یک نهاد علمی است.
4. ممکن اسـت خودتان منبع اصلی یک مطلب باشـید. مانند زمانی که شما براساس
مشـاهدات اصلـی خـود از یـک پدیـده یـا رخداد علمی، شـروع به نوشـتن میکنیـد. در
چنین شـرایطی شـما میبایسـت بـا احتیـاط کامل از صحـت آنچه کـه دیده، شـنیده یا
آزمایـش کردهاید، مطمئن باشـید.
5.لازم اسـت دادهها و مفاهیم به کار رفته در مطلب خود را در چند منبع معتبر بررسـی
کرده و نتایج آن را مقایسه نمایید.
6.وبسـایت (ویکیپدیـا) با آنکه گنجینه های بـزرگ از اطلاعات به زبانهای مختلف
را در دل خـود دارد، امـا نمیتوان صرفا بـه داده ها و اطلاعات آن اکتفا کرد چراکه ویرایش
مطالـب آن توسـط افـراد آزاد اسـت. با این وجود؛ این وبسـایت میتواند سـرفصلها و
دسـتهبندیهای خیلی خوبـی را به شـما ارائه میکند.
@tayebehangazbani
#اموزش_نوشتن_با_طیبه_انگزبانی
#تمرین_کوچک_نویسندگی
