:
#شکسته نویسی
همانطور که پیشتر گفتیم
برای تحریر، از دو نوع روش میشود. استفاده کرد:
یکی معیار
دیگری محاوره یا شکستهنویسی
معیار، نوشتن به زبان کتاب هست.
و معیار زبان بین من و شما در روزمره
گاهی برای بیان راحتی و دیالوگ ها از محاوره استفاده میکنیم.
البته از یاد نبریم که زیاد نباید از شکستهنویسی استفاده کرد،
چون ممکن هست از حالت کتاب به حالت خاطره نویسی تبدیل شود و یا تنبل بشویم و از واژههای زیبای فارسی استفاده نمیکنیم و رفتهرفته ذهنمان بسته میشود.
اما برای تمرین و روزانه نویسی روش ساده و مناسبی به شمار میرود.
#تکنیکهای نوشتن
در کل:
شیوهای از نگارش است که در آن سعی میشود با حذف یا کوتاه کردن برخی از کلمات و عبارات، به زبان گفتاری نزدیکتر شود. این شیوه بیشتر در محاورات روزمره و مکالمات غیررسمی کاربرد دارد.
نمونه شکستهنویسی
کوتاه کردن کلمات: «اصلا» به «اصن»، «چطور» به «چیطو»، «چند» به «چن»
حذف حروف: “میروم” به “میرم”، “نمیشود” به “نمیشه”
استفاده از مخففها: “است” به “س”، “هست” به “ه”
نوشتن کلمات با توجه به تلفظ: “میخواهد” به “میخواد”
استفاده از علائم نگارشی غیررسمی: به جای “؛” از “,” یا “…” استفاده میشود
جدا کردن اجزای کلمات: “نمیتوانم” به “نم ی توانم”
مثال:
نوشتار رسمی: “اگر فردا به من زنگ بزنی، با تو خواهم آمد.”
شکستهنویسی: “فردا زنگ بزنی، میام باهات.”
نوشتار رسمی: “من اصلا نمیفهمم چرا اینقدر عصبانی هستی.”
شکستهنویسی: “من اصن نمیفهمم چرا اینقدر عصبانی ای.”
توجه داشته باشید که شکستهنویسی بیشتر در متون غیررسمی و محاوره کاربرد دارد و برای نگارش متون رسمی و ادبی مناسب نیست.
مکن کاری که پا بر سنگت آیو
جهان با این فراخی تنگت آیو
چو فردا نامهخوانان نامه خونند
تو را از نامه خواندن تنگت آیو!
#باباطاهر
به نظر شما این زبانگفتار هست یا زبان نوشتار؟