همه ما میدونین یک نویسنده یا شاعر چقدر تلاش می‌کنه که یک نوشته خوبی و خلق کنه
و همه این تلاشها مستلزم پشتکار و حس و حال آدمها در زمان مشخصه، منظورم اینه که یک جملاتی الان به ذهنم میاد که اگه جایی ننویسمش قطعا چند روز بعد به کیفیت الان نخواهد بود
چون حس و حالم تغییر کرده
و نوشته هام و اگر جایی ببینم با نام شخص دیگری ،
هم خوشحال کنندست
هم غم‌انگیز
خوشحال کننده چون حتما خوب بوده که انتشار یافته
غم‌انگیز چون نوشته من و به نام خودشون زدند
دوستان عزیزم برای اینکه
به نوشته هاتون دستبرد زده نشه
یا به اصطلاح سرقت ادبی نشه نمیدونم که چه کارهایی قانونی و… هست اما چند تا راه‌حل که با تجربه خودم بدست آوردم بهتون میگم
امیدوارم مورد استفاده شما هم قرار بگیره:
✅اولین و بهترین راه:
چاپ کتاب هست که دارای مجوزهای فیپا، ارشاد و ثبت کتابخانه ملی ایران شده باشه، که دردسرها و زمان خودش و داره، البته خیالتون راحت میشه از بابت اینکه سند محکم دارین که نوشته های شما در چه زمانی ثبت شده….
که کتاب مشترک و مستقل داریم که در نوشته بعدی توضیح دادم…
✅دوم
ثبت و انتشار نوشته ها در فضای وب سایت ها و سایت های معتبر اینترنتی هست
✅سوم
انتشار متون شما در جاهای مختلف همراه با نام خودتون ، مثلا پیج های مختلف ادبی
✅چهارم
درست کردن عکس نوشته و انتشار اون با نام خودتون
✅پنجمین و بدترین
راحت ترین راه انتشار نکردن و خاک خوردن نوشته هاتون که ظلم کردن در حق خودتون و مخاطبانی هست که شاید میتونین در زندگی اونها اثری شگرف بذارین
یکی هم شما بگین…..
