برای انجام هرکاری با داشتن یک برنامه‌ریزی خوب و حساب شده میتوان بهترین نتیجه را گرفت.
و به کارهای پیش رو و حتی نیمه کاره، رسیدگی کرد.
داشتن یک برنامه منسجم و عمل به آن کاملا شخصی و متفاوت است زیرا شرایط هر فرد با دیگری فرق می‌کند.
در کارگاههای ابتدایی به هنرجویان پیشنهاد میدادم از شب قبل برنامه ریزی کنید و ساعت بندی کنید.
مثلا امشب قبل خواب کاغذی بردارید و بنویسید فردا هفت صبح بیدار میشم تا 8 ورزش و صبحانه، هشت تا 9 فلان کار 9 تا ده… تا 10 شب که میخوابیم.
پس از مدتی یکی از هنرجوبان که مادری شاغل بود گفت: بهذاین برنامه نتوانسته عمل کند، گاهی بچه‌اش بیمار میشده‌گاهی کارش طولانی میشد و…
آنجا به این باور رسیدم برنامه ریزی ساعتی برای خیلی از ما جواب نمی¬دهد چرا که روبات گونه نمیشود زندگی کرد و کارها عقب میماند و حس بدی را به آدم می¬دهد و حس نارضایتی پررنگ میشود.
برنامه دیگری اعمال کردیم، به این نحو که شروع کردیم به نوشته کارهای روزانه دقیق و باجزییات با دو تفاوت: اول اینکه کارها را زمانبندی نکردیم، دوم اینکه کارهای بزرگ و سخت و طاقت فرسا که انرژی زیادی از ما می¬گرفت را اول نوشتیم سپس تا اخر شب کارهای ساده و راحت، کارهایی که به سرعت انجام میشد.
آخر شب که خسته از کار روزانه هستیم بهترین زمان برای مرور کارهاست و عملکردمان را برآورد کنیم. کارهای انجام شده را با خودکار قرمز روی آن خط میکشیم و کارهای مانده را برای فردا در لیست برنامه قرار میدهیم.
این برنامه نویسی با استقبال بهتر روبه رو شد و تقریبا همه هنرجویان از آن استفاده کردند.
در طول روز ممکن است موانعی برای انجام کارهایمان بوجود بیاید یا به هر دلیلی انگیزه برای انجامش را از دست بدهیم، در این موقع کافیست خودمان را گول بزنیم، بگوییم فقط 5 دقیقه بشین و کارت را انجام بده. اکثرا مواقع این گول زدن جواب می¬دهد ونتیجه خوبی خواهد داشت.
بازهم اگر فکر می¬کنید گرفتاری زیادی دارید و نوشتن و خواندن سخت در اولویت‌هایتان قرار می¬گیرد میتوانید به شکل احمقانه‌ای کارتان را ریز کنید و کوچک.
مثلا نگویید من باید سی صفحه بخوانم، بخودتان بگویید امروز حتما 5 خط میخوانم و 3 خط مینویسم.
خودتان هم از خواندن 5 خط خنده‌تان میگیرد. قطعا میتوانید در 24 ساعت 5 خط بخوانید. کم‌کم این خواندن های کوچیک به عادت تبدیل میشود و میشود آن را ریز ریز افزایش داد.
روش دیگر که برای همه اشخاص جواب میدهد 5 تا 5 دقیقه هست.
به این شکل که به خودمان متعهد شویم امروز 5 تا 5 دقیقه حتما بنویسم.
هر 5 دقیقه که نوشتیم کمی استراحت میکنیم و سپس 5 دقیقه دوم… در آخر روز 25 دقیقه خوانده‌ایم ومیتوان با همین روش 25 دقیقه هم مطالعه داشت.
به تدریج زمان را به ده تا ده دقیقه افزایش میدهیم. یعنی صد دقیقه نوشتیم و صد دقیقه خواندیم.
نکته
ممکن اس این زمان ها پشت سر هم باشند یا با فاصله. مهم انجام دادن کار است.
زمانبندی بعدی پومودورو یا زمانهای 25 دقیقه است. پس از ده دقیقه ها، میتوان کارهایتان را برحسب پومودورو برنامه ریزی کنید.
به این شکل که می‌نشیند و می‌نویسید، زمانسنج که بهتر است با گوشی نباشد (حواسپرتی بوجود می‌آید یا زنگ وپیام…) زمانی که 25 دقیقه را به شما نشان داد بلند می‌شید و 5 دقیقه استراحت و دوباره 25 دقیقه کار و…
در آخر شب بشمارید چند پومودورو نوشتید و خواندید.
از یک شروع کنید و 5 افزایش دهید.
روش دیگر برای کمک به انجام بهتر امور، فهرست نویسی‌ست.
لیست نویسی کنید مثلا: 5 تماس ضروری بگیرم. یک کتاب بخوانم، یک مقاله بنویسم و…
یا اگر میخواهیم متن بنویسم به خودمان بگوییم الان ده خط مینویسم.
فهرست نویسی بسیار راحت قابل انجام دادن است.
آنها را انتشار دهیم.
«برگرفته از کتاب اسیر حبس نباشیم »
