شنبه
تلویزیون و روشن کردم
شبکه های مختلف داشتن از استقبال پرشور مردم گزارشهایی و نشون میدادند
به پدرم گفتم خدایی اصلا فکر نمی‌کردم اینهمه بیان رای بدن
دیروز هوا خیلی گرم بود .
بابام گفت از وقتی یادمه مردم ما با وجود مشکلات و مشغله ها وسختی ها توی انتخابات شرکت کردند، واقعا دست مریزاد
مجری شبکه گفت ممنونیم از ملت فهیم که بار دیگر اتحادشون و به رخ جهان کشوندن
گفتم بابا ما که برای تشکر شرکت نکردیم برای خودمون و کشورمون شرکت کردیم که به امید خدا سرنوشتمون به دست خودمون تغییر بدیم
پدرم گفت درسته
کسی به تشکر و قدردانی نیازی ندارد
اما قدردانی کردن باعث دلگرمی آدمها میشه
باعث میشه روحیه و حال دلشون بهتر بشه حس خوبی داشته باشن و از کار خودشون رضایت داشته باشن
ضمن اینکه تشکر و شکرگزاری ، داشته های ما رو زیاد تر می‌کنه
از طرفی هم کفران نعمت نعمتهامون و کمتر می‌کنه چون به زبون خودمون به خدا میگیم ما این نعمت و نمی‌خوایم و از ما بگیر
خدا راشکر ما تو کشورمون از نعمت همه پرسی و رای دادن بهره مندیم
بعضی از کشورها اجازه ندارن رای بدن،
داشتم بابام و نگاه میکردم ادامه داد
بله خدا هم بی نیاز هست و نیاز به شکرگزاری من و شما رو نداره ولی خیلی مهم هست به طوری که خدا اولین فرمان بعد از دادن حکمت به لقمان بزرگ ، فرمان شکرگزاری میده
که نعمت هایش و اضافه کنه….
گفتم آره خداراشکر که میتونیم قدردان خدا و نعمتهاش باشیم
مخصوصا این کشوری که مردم سالاری هست و اجازه داریم نظرمون و بگیم.
