💎 بیت و مصرع و قافیه و ردیف
🔸اگر همچون نقاشی‌های کودکان خانه‌ای بکشیم، درِ آن خانه دو لنگه خواهد داشت. اگر کتاب شعری همچون مثنوی مولوی را هم باز کنیم، اشعار در دو ستون آمده؛ هر یک از این ستون‌ها تداعیگر یکی از لنگه‌های در است و دو ستون در کنار هم درِ کاملِ خانه را تداعی می‌کند.
🔸واژۀ مصرع و بیت ممکن است از همین تصویرسازی به وجود آمده باشد، چون «بیت» یعنی خانه و «مصرع» یعنی لنگۀ در.
🔸«قافیه» مشتق از قفو است. قفو به معنای تبعیت و پیروی است. قافیه یعنی پیرو و ازپی‌رونده، چون قافیه‌ها به تبعیت از یکدیگر می‌آیند.
🔸«ردیف» در عربی به کسی گفته می‌شود که در پسِ سوار یا ترکِ سوار می‌نشیند. درواقع «قافیه» از پی می‌آید و ردیف هم در ترک او سوار است.
